ταβερνείο

το / ταβερνεῑον, ΝΑ

νεοελλ.

ταβέρνα

αρχ.

πανδοχείο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ταβέρνα + κατάλ. -εῖον (πρβλ. καπηλ-είον)].